‘Balbaylar’
Kendisi de Ergenekon sanığı olan İlhan Selçuk ‘Utanç Duvarına Adlarını Yazanlar’ başlıklı yazısında topa sert girip sıkı üfürmüştü: ‘Balbay için Cumhuriyet’e gelip dayanışma sergileyen gazeteci-yazarlar, bu gerçekleri görüyorlar...
Ama, ötekilere ne diyelim? Balbay, ille de tutuklu yargılansın, hapishanede yatsın diye çırpınanlar, basın tarihinin utanç duvarına adlarını yazdılar...’
Hálbuki...
Mustafa Balbay’ın gözaltına alınması üzerine Cumhuriyet Gazetesi’nin açtığı dayanışma hareketine imza koyan Mehmet Ali Birand dün şöyle yazmaktaydı:
‘İkinci iddianame bu gidişi önemli ölçüde değiştirdi.
Henüz içeriğini tam anlamıyla bilemediğimizden dolayı, kesin bir karar vermek güç, ancak yine de davanın genel yönü rayına oturdu.
Buna yol açan gelişme, eski Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Özden Örnek’e ait olduğu ileri sürülen ve 2004-2005 döneminde askeri müdahale hazırlıklarını içeren Darbe Günlüklerinin de davaya dahil edilmesi oldu.
Şimdi bu davanın yönü de, içeriği de farklı.
Kamuoyunda Ergenekon davası birden bire ciddiyete büründü.’* * *
Üstelik...
Şimdi elimizde bir de belgelerin tümünü yayınlayan Taraf Gazetesi’nin değişiyle Mustafa Balbay’ın ‘sivil darbe günlükleri’ var.
Siz sağlıklı, demokratik bir devlette ve toplumda, kimlikleri ‘orgeneral’ ve ‘gazeteci’ olarak etiketlenen iki kişi arasında şöyle bir konuşma duyabilir misiniz?
‘Orgeneral - Benim düşüncem şu... Birçok dernek var, gazeteciler var, memlekette olup bitene duyarlı insan var... Bunları bir araya getirmek gerekiyor... Mesela siz öncülük etseniz, burada üç kişi bir araya geldi, bu on olur, sonra 20 olur... Derneklere yön verilir... Toplumu biraz duyarlılığa sürüklemek lazım.
Gazeteci - Valla paşam bu dediğiniz zor. Bu kuruluşları, kişileri bizlerin bir araya getirmesiyle alınacak bir sonuç göremiyoruz biz... Bir de bu iş gazete anlamında yazarlardan çok gazete yönetimlerinin işi... Şimdi biz yazdık, şu gazetede şu kadar yazar, ötekinde bu kadar yazar... Köşelerinde yazarlar, ama sonuç alınabilmesi için gazetenin bir yayın anlayışı olarak buna sahip çıkması lazım. O zaman çoğalır bu iş... Geçmişte de böyle olmuştu... 28 Şubat döneminde mesela.’
Böyle bir konuşmayı hiçbir çağdaş ülkede duyamazsınız...
Çünkü bu bir ‘orgeneral’ ile ‘gazeteci’ konuşması değil, iki cuntacının darbe planıdır...
* * *
İlhan Selçuk gibi kendisi de Ergenekon sanığı olan Mustafa Balbay’ın 2002-2005’te darbeci generallerle yaptığı görüşmelerin notları Türkiye’nin darbe eşiğinden döndüğünü kanıtlamakta.
Tabii bu belgeleri Oramiral Özden Örnek’in günlükleriyle birlikte okumak gerek.
O zaman, bugünkünden çok daha devrimci, atılımcı, reformcu bir AK Parti var...
AB sürecinde hızlı ve samimi bir şekilde koşarak olağanüstü yeniliklere imza atıyor.
Statükonun Kıbrıs kelepçesini kırıyor...
Ankara İttihatçıları da bundan son derece rahatsız oluyor...
Çünkü AB tam üyeliği demek, eskinin tümden ölümü demek.
Zaten cuntacılar da bunca uğraşıp darbeyi başaramamalarının nedenini ‘AB sürecine’ bağlıyorlar.
Dilerim, AK Parti de bu günlüklerden gerekli dersleri alarak, üstüne çöken ataleti bir yana koyar.
* * *
Şimdi...
Gelelim İlhan Selçuk’a...
İlhan Bey, ‘can çıkmayınca huy çıkmaz’, bunu biliyorum.
Cuntacılık size hayatiyet veriyor, bunun da farkındayım... Askercilik oynamak sizin için bir hayat iksiri gibi.
Ama üfürmenin de bence bir sınırı olmalı.
Demokrasilerde, halk egemenliğini, halk iradesini cuntacı paşalarla fırıldak çevirerek devirmeye kalkanların adını ‘Utanç Duvarına’ yazarlar.
Demokrasi adına cuntacılara direnenleri değil.
Anladık hepiniz ‘balbaysınız’ da, gene de abartmamak lazım.
Artık bu yaşta, hem de bu çağda bu tavırlar şık durmuyor.
‘Şık durmuyor’ sözünü yaşınıza ve geçmişe hürmeten yazdım.
Yoksa bu yaptıklarınızı tanımlamak için sizin üslubunuza benzer bir sıfat bulmak daha yerinde olurdu.
Tarih: 18 Mart 2009 Çarşamba MEHMET ALTAN STAR
Kendisi de Ergenekon sanığı olan İlhan Selçuk ‘Utanç Duvarına Adlarını Yazanlar’ başlıklı yazısında topa sert girip sıkı üfürmüştü: ‘Balbay için Cumhuriyet’e gelip dayanışma sergileyen gazeteci-yazarlar, bu gerçekleri görüyorlar...Ama, ötekilere ne diyelim? Balbay, ille de tutuklu yargılansın, hapishanede yatsın diye çırpınanlar, basın tarihinin utanç duvarına adlarını yazdılar...’
Hálbuki...
Mustafa Balbay’ın gözaltına alınması üzerine Cumhuriyet Gazetesi’nin açtığı dayanışma hareketine imza koyan Mehmet Ali Birand dün şöyle yazmaktaydı:
‘İkinci iddianame bu gidişi önemli ölçüde değiştirdi.
Henüz içeriğini tam anlamıyla bilemediğimizden dolayı, kesin bir karar vermek güç, ancak yine de davanın genel yönü rayına oturdu.
Buna yol açan gelişme, eski Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Özden Örnek’e ait olduğu ileri sürülen ve 2004-2005 döneminde askeri müdahale hazırlıklarını içeren Darbe Günlüklerinin de davaya dahil edilmesi oldu.
Şimdi bu davanın yönü de, içeriği de farklı.
Kamuoyunda Ergenekon davası birden bire ciddiyete büründü.’* * *
Üstelik...
Şimdi elimizde bir de belgelerin tümünü yayınlayan Taraf Gazetesi’nin değişiyle Mustafa Balbay’ın ‘sivil darbe günlükleri’ var.
Siz sağlıklı, demokratik bir devlette ve toplumda, kimlikleri ‘orgeneral’ ve ‘gazeteci’ olarak etiketlenen iki kişi arasında şöyle bir konuşma duyabilir misiniz?
‘Orgeneral - Benim düşüncem şu... Birçok dernek var, gazeteciler var, memlekette olup bitene duyarlı insan var... Bunları bir araya getirmek gerekiyor... Mesela siz öncülük etseniz, burada üç kişi bir araya geldi, bu on olur, sonra 20 olur... Derneklere yön verilir... Toplumu biraz duyarlılığa sürüklemek lazım.
Gazeteci - Valla paşam bu dediğiniz zor. Bu kuruluşları, kişileri bizlerin bir araya getirmesiyle alınacak bir sonuç göremiyoruz biz... Bir de bu iş gazete anlamında yazarlardan çok gazete yönetimlerinin işi... Şimdi biz yazdık, şu gazetede şu kadar yazar, ötekinde bu kadar yazar... Köşelerinde yazarlar, ama sonuç alınabilmesi için gazetenin bir yayın anlayışı olarak buna sahip çıkması lazım. O zaman çoğalır bu iş... Geçmişte de böyle olmuştu... 28 Şubat döneminde mesela.’
Böyle bir konuşmayı hiçbir çağdaş ülkede duyamazsınız...
Çünkü bu bir ‘orgeneral’ ile ‘gazeteci’ konuşması değil, iki cuntacının darbe planıdır...
* * *
İlhan Selçuk gibi kendisi de Ergenekon sanığı olan Mustafa Balbay’ın 2002-2005’te darbeci generallerle yaptığı görüşmelerin notları Türkiye’nin darbe eşiğinden döndüğünü kanıtlamakta.
Tabii bu belgeleri Oramiral Özden Örnek’in günlükleriyle birlikte okumak gerek.
O zaman, bugünkünden çok daha devrimci, atılımcı, reformcu bir AK Parti var...
AB sürecinde hızlı ve samimi bir şekilde koşarak olağanüstü yeniliklere imza atıyor.
Statükonun Kıbrıs kelepçesini kırıyor...
Ankara İttihatçıları da bundan son derece rahatsız oluyor...
Çünkü AB tam üyeliği demek, eskinin tümden ölümü demek.
Zaten cuntacılar da bunca uğraşıp darbeyi başaramamalarının nedenini ‘AB sürecine’ bağlıyorlar.
Dilerim, AK Parti de bu günlüklerden gerekli dersleri alarak, üstüne çöken ataleti bir yana koyar.
* * *
Şimdi...
Gelelim İlhan Selçuk’a...
İlhan Bey, ‘can çıkmayınca huy çıkmaz’, bunu biliyorum.
Cuntacılık size hayatiyet veriyor, bunun da farkındayım... Askercilik oynamak sizin için bir hayat iksiri gibi.
Ama üfürmenin de bence bir sınırı olmalı.
Demokrasilerde, halk egemenliğini, halk iradesini cuntacı paşalarla fırıldak çevirerek devirmeye kalkanların adını ‘Utanç Duvarına’ yazarlar.
Demokrasi adına cuntacılara direnenleri değil.
Anladık hepiniz ‘balbaysınız’ da, gene de abartmamak lazım.
Artık bu yaşta, hem de bu çağda bu tavırlar şık durmuyor.
‘Şık durmuyor’ sözünü yaşınıza ve geçmişe hürmeten yazdım.
Yoksa bu yaptıklarınızı tanımlamak için sizin üslubunuza benzer bir sıfat bulmak daha yerinde olurdu.
Tarih: 18 Mart 2009 Çarşamba MEHMET ALTAN STAR
0 yorum: